Poznaj Emmę Cole, artystę za muzyką

Emma Cole dostarcza wysokooktanowy eliksir siły i osobistej inicjacji

Emma Cole z emocjonalnie naładowanym tekstem i głosem płynącym w muzycznym spektrum zapewnia wysokooktanowy eliksir popu, rocka, R&B i soul. W niektórych momentach jej mieszanka muzyczna z akcentami retro pozytywnie przypomina amerykańską Amy Winehouse. Jest to jednak ptak śpiewający, który zmierzył się z własnymi demonami i odważył się wyjść silniejszy po drugiej stronie.

Poznaj Emmę Cole, artystkę odpowiedzialną za muzykę. Będziesz nie tylko zahipnotyzowany jej dźwiękiem, ale także znajdziesz się, podobnie jak ja, kibicując jej sukcesowi.

Surowa emocjonalność

W swoim debiutanckim albumie 2018, If You Don't Holler, No One Will Hear, piosenkarka / autorka tekstów opowiada o swojej osobistej podróży przez złamane serce i stratę. Album jest autobiograficzny, a jej podróż została przekazana w porządku chronologicznym. Słuchacze mogą łatwo połączyć się z surową emocjonalnością, która przenika jej muzykę. „Autentyczność nie może kłamać i na to liczę” - powiedziała Emma.

Jej nawiedzająca i boleśnie żałobna piosenka „Is This but a Dream” sprawi, że zastanowisz się, co do cholery może wywołać taki ból. Tymczasem szorstkie korzenie dziewczyny z Filadelfii przedarły się przez hymn niewolniczych kobiet, takich jak „What You You Say?” i „Will Will”. Wreszcie, bluesowa atmosfera „High Times” odzwierciedla ogłoszenie triumfu po rozkwicie w obliczu przeciwności. Jest to artystka, która nosi swoje emocjonalne blizny jako odznaki honoru za to, że żyła, gubiła, kochała i przeżył .

Autentyczność nie może kłamać i na to liczę.

Good Girl Gone Awry

Emma Cole dorastała w sąsiedztwie Filadelfii, skacząc na skakance do muzyki The Supremes. Najstarsza z czworga dzieci zawsze pamiętała, że ​​jest dobrą dziewczyną. Ale potem jej rodzice rozwiedli się, gdy Emma miała 12 lat, pozostawiając ją do pełnienia roli dorosłego dla jej trzech młodszych braci.

W ciągu następnych kilku lat Emma zbuntowała się przeciwko dodatkowej odpowiedzialności dorosłych, a jej młode życie zaczęło się rozpadać. Spotykając się z nastolatkami, które reklamowały „postawy twardego chłopca”, Emma poznała swojego pierwszego chłopaka za pośrednictwem wspólnych przyjaciół. Był handlarzem narkotyków, a ona miała zaledwie 16 lat. Dobra dziewczynka poszła nie tak.

Emma przyjęła swoją wyzywającą stronę, a styl życia, który uznała za „negatywny, ... szorstki i niebezpieczny”. Brała narkotyki z przerwami i dostawała dla swojego chłopaka. Nastoletnia nastolatka, która początkowo uważała ciężkie życie za beznadziejne, ekscytujące, znalazła się w napadzie podczas narkotyków. Cierpiała również fizycznie, emocjonalnie, werbalnie i seksualnie z rąk swojego nastoletniego chłopaka.

W młodszym wieku Emma nie udała się do szkoły, aw wieku 17 lat była w ciąży. Zażywający narkotyki ojciec jej nienarodzonego dziecka zostawił ją komuś innemu, gdy była w szóstym miesiącu ciąży. Jej córka urodziła się jeszcze dziewięć miesięcy ciąży. Poronienie dotyczy jednego procentu wszystkich ciąż.

„Dlaczego nie wiedziałam, że to była możliwość? ... To był rok 2001 i uczęszczałem do bardzo postępowego liceum, które kształciło młode matki i przeznaczało na nie środki ... Był nawet szpital lokalny szkolący mnie do spełnienia rolę w opiece nad moim dzieckiem, ale nikt nie mówił o martwym porodzie ”- powiedziała. Choć była tak zszokowana, jak tragedia ją opuściła, wciąż zastanawia się, jak radzą sobie inne matki z mniejszymi zasobami.

Emma miała przeraźliwe przeczucie, które przyszło jej do głowy w formie snu w noc poprzedzającą wiadomość o śmierci córki. Rozmyte poczucie nierzeczywistości stanowi podstawę tej nawiedzającej piosenki „Is This but a Dream”. Później w szpitalu pojawiła się surrealistyczna scena, gdy „obudziłem się uspokojony, a dyrektor szkoły stał nade mną i powiedział:„ Mijamy cię ”. Dali mi taką pobłażliwość ”.

Ucieczka, a potem znalezienie siebie

Ludzie, którzy nie przetwarzają swojej traumy, często przed nią uciekają. Emma walczyła dzielnie, aby przejść dalej, ukończyła maturę, uczęszczała do szkoły kosmetycznej ze szczególnym uwzględnieniem mody, a następnie przeniosła się do Nowego Jorku. Filly dziewczyna z małymi ramkami, o wielkich marzeniach, podpisała umowę z agentem i współpracowała z Ralphem Laurenem, Calvinem Kleinem i innymi projektantami wykonującymi makijaż.

Emma Cole to zrobiła. Była wielką ligą i miała szczęście podróżować po świecie. Jednak w jej życiu brakowało muzyki, coś, co zawsze ceniła. Przez większą dekadę stłumiła też swoją osobistą traumę, a ona czaiła się tuż pod powierzchnią, czekając na odpowiedź.

Przez lata Emma była „uzależniona od granicy… imprezowania, ale nigdy nie przekroczyłem granic.… Przemysł muzyczny, mody i rozrywki są takie same, jeśli chodzi o imprezowanie i przesadę”. (Dodała, że ​​te ekscesy nie są normalnym lub zdrowym zachowaniem).

Wzmocniłem się i przejąłem kontrolę. Moje przesłanie jest takie, że każdy z nas ma kontrolę. Trzymasz moc.

Uzdrawianie od wewnątrz

„Siedem lat po mojej stracie poszedłem śpiewać razem z radiem i odkryłem, że straciłem głos” - powiedziała Emma. „Zawsze uważałam śpiew za pewnik, więc kiedy to się stało, zadałam sobie pytanie:„ Kim jestem bez mojego głosu? ”. Było to przełomowe doświadczenie, które popchnęło ją do poszukiwania terapii i dokonania ważnych zmian w kierunku jej życia.

Emma wykorzystała energię Reiki, aby leczyć. Reiki jest komplementarnym podejściem do zdrowia obejmującym techniki dotykowe w celu ułatwienia wrodzonej zdolności organizmu do samoleczenia. Zdecydowała się na duchowe podejście do odnowy biologicznej, polegając w dużej mierze na medytacji, aby usłyszeć głos straty, który przenikał jej codzienne życie. Co ciekawe, Emma od najmłodszych lat skontaktowała się również z chłopakiem handlarza narkotyków i wreszcie się z nim pogodziła. „Umocniłem się i przejąłem kontrolę. Moje przesłanie jest takie, że każdy z nas ma kontrolę. Ty masz moc.”

Przez następne półtora roku Emma podjęła kroki, aby zrealizować swoje marzenia o karierze w branży muzycznej. „W grudniu 2011 roku opuściłem pracę i rodzinę, aby przeprowadzić się do Kalifornii. Wybrałem się na to!”

Ze względu na jej bezpośrednie doświadczenie w radzeniu sobie z niszczycielską stratą - „Co może być gorszego niż utrata dziecka?” - Emma czuła się odpowiedzialna za to, że stała się głosem w walce z przeciwnościami losu. Jej pragnienie inspirowania innych, gdy stają w obliczu własnych osobistych wyzwań, skłoniło piosenkarza / autora piosenek do podzielenia się swoją historią w najlepszy możliwy sposób - poprzez muzykę.

„Właściwie wpadłem na pomysł albumu z okazji 10-lecia straty mojej córki” - powiedziała. „Czas opowiedzieć moją historię”. Swoją muzykę nazywa „kinową duszą” ze względu na żywe opowiadanie historii. Chociaż jej szczególne doświadczenie związane z utratą dziecka jest rzadkie, wyjaśniła, że ​​każdy z nas ma własne problemy. Emma ma zatem nadzieję, że jej widownia będzie mogła identyfikować się z jej potężnym przesłaniem o przetrwaniu.

Stworzenie albumu „ If You Don't Holler”, „No One Will Hear” zajęło Emmie trzy lata, ale album był tego wart. Kiedy wydano jej pierwszy singiel „High Times”, w końcu poczuła się wolna. Po pierwszym jej wykonaniu zrozumiała ekspresję artystyczną na zupełnie nowym planie. „To moja historia. Jestem w stanie wyrazić moją historię. Zamiast dźwigać ciężar straty mojej córki i narkotykowego stylu życia, w którym kiedyś żyłem, teraz żyje raczej w mojej sztuce niż w moim byciu”, powiedziała. Szczególnie dla kogoś, kto przetrwał takie przeciwności losu, Emma zachowuje niezwykle pozytywnego ducha.

To moja historia. To ja jestem w stanie wyrazić moją historię. Zamiast dźwigać ciężar straty mojej córki i styl życia narkotykowego, który kiedyś żyłem, teraz żyje raczej w mojej sztuce niż w moim bycie.

Jeśli inspirujesz się muzyką Emmy i fenomenalnym artystą, debiutancki album Emmy Cole, If You Don't Holler, No One Will Hear, jest dostępny w iTunes, Spotify, Amazon Music i wszystkich głównych serwisach streamingowych. Robb Torres wyprodukował album.

Patrząc na swoją przyszłość muzyczną, dwa kluczowe cele służą jako osobiste sygnały nawigacyjne dla jej sukcesu. Emma chce używać swojej muzyki do „łączenia się z ludźmi - wszystkimi ludźmi” i ma nadzieję podzielić się swoim dźwiękiem i osobistym przesłaniem podczas trasy. „Zawsze chciałem [koncertować] na platformie charytatywnej, rozmawiać na wydarzeniach i dzielić się swoją historią”. Jest szczególnie zainteresowana pomocą dla organizacji non-profit związanych z przemocą domową, niespokojnymi nastolatkami i rodzicami martwych dzieci.

Kiedy Emma nie śpiewa, nie pisze piosenek ani nie współpracuje z innymi artystami, ćwiczy jogę i medytację, spędza czas ze swoim chłopakiem i zajmuje się fotografią. Jest także wolontariuszką w Play Like a Girl (PLAG), organizacji społecznej zajmującej się wspieraniem kobiet i artystów niebinarnych.

Jej wymarzony duet byłby z raperem Kendrickiem Lamarem, ponieważ „mówi, że tak jest i pochodzi z trudnego środowiska”. Po tym, jak stanęła twarzą w twarz z przemocą domową, kulturą narkotykową i głęboko osobistą stratą, Emma Cole nie jest artystką muzyki pop z gumy do żucia. To prawdziwa okazja, sięgająca do emocjonalnego rdzenia, aby dostarczać muzykę, która porusza i inspiruje. Przypomina mi się słynny cytat Ernesta Hemingwaya, gdy myślę o silnych, odpornych ludziach takich jak ona: „Świat łamie wszystkich, a potem wielu jest silnych w zniszczonych miejscach”.