Study in D Fernando Sor to melodyczny utwór na gitarze klasycznej, który jest bardzo popularny i warty nauki. Numer 17 z jego Opus 35, który, mimo że jest zatytułowany „24 bardzo łatwe ćwiczenia”, zawiera elementy, które nie są wcale takie łatwe. To szczególne badanie dotyczy około 4 klas egzaminów gitarowych, które są organizowane w Wielkiej Brytanii dla studentów klasycznej gry na gitarze. Stopień 4 sklasyfikowano jako „niższy poziom średniozaawansowany”.
Film zawiera zapis nutowy w standardowej notacji z zakładką gitary pokazaną bezpośrednio pod spodem. Wyświetla wiersz po wierszu w czasie z (generowanym programowo) nagraniem audio odtwarzanym w tle. Jeśli obraz jest niewyraźny lub zbyt mały, wyświetl go w trybie pełnoekranowym z ustawieniem wysokiej jakości odtwarzania.
Możesz także wyświetlić ten sam wynik pokazany pod filmem. Kliknij poszczególne pięciolinie, aby je powiększyć, jeśli są małe, aby wyraźnie widzieć na dowolnym urządzeniu, na którym je oglądasz.
Aby wyświetlić w trybie offline całą partyturę na jednej stronie lub ją wydrukować, możesz pobrać bezpłatną wersję PDF, korzystając z linku pod partycją.
Fernando Sor - Study in D
plik PDF
Pobierz Sor's Study in D jako darmowy plik PDF do przeglądania i drukowania offline,
STUDIUM w D PDF
Sor: Study in D - Notatki dla uczniów
Głównym celem tego studium jest ćwiczenie praktyki kontrolowania czasu trwania nut basowych. Nie należy ich zostawić, aby zabrzmiały jak typowe studia arpeggio. Powinny być zatrzymane przez kciuk. Można to jednak pozostawić, dopóki nie opanujesz go płynnie, ponieważ skupienie się na kontrolowaniu basów podczas grania na innych nutach może być dość trudne.
Inna główna trudność polega na kształtach akordów, które czasem trzeba trzymać. Istnieją pewne nuty chromatyczne, takie jak Eis, które są nietypowe w prostszych częściach tonacji D. Oznacza to, że powinieneś spodziewać się nieznanych kształtów akordów.
Aplikatura
W razie potrzeby pokazane jest palcowanie palców dłoni. Palce wskazujące na dłonie nie są pokazane, ale są w typowym stylu arpeggio, używając kciuka (p) do nut basowych oraz palców i, m & i tam, gdzie naturalnie spadają. Zobacz tabelę palcowania gitary klasycznej, jeśli jeszcze jej nie znasz.
Użyj spoczynku na górnych nutach melodii, aby wydobyć je wyraźniej. Udar spoczynkowy (zwany również „apoyando”), jeśli nie wiesz, to miejsce, w którym palec wyrywa sznur i spoczywa na sąsiednim sznurku powyżej. Ma bardziej dynamiczny dźwięk, ponieważ musi wywierać większy nacisk na strunę, aby przejść do następnego. Jest idealny do dodawania dodatkowej objętości tylko do nut melodycznych.
Klucz i akordy
Kluczem jest D-dur, więc dwukrotna (F # i C #) sygnatura klawisza jest używana do wskazania podniesienia wszystkich nut F i C na dowolnych liniach pięciolinii lub spacji zarezerwowanych dla tych nut. Blisko spokrewniony (dominujący) klawisz A-dur jest także kilkakrotnie opisywany. Po raz pierwszy pojawia się w takcie 4. Również w innych klawiszach jest kilka wskazówek, uzyskanych dzięki zastosowaniu akordów chromatycznych.
Tabela akordów pokazuje tony najważniejszych akordów.
Ponieważ kluczem jest D-dur, akord D-dur jest akordem tonicznym. Rozpoczyna i kończy utwór z wymaganym poczuciem „powrotu do domu”.
Major jest akordem dominującym, a także akordem tonicznym, gdy utwór moduluje się na A-dur. Pierwsza modulacja (zmiana klucza) znajduje się w takcie 4.
G-dur to subdominantowy akord w tonacji D-dur. Po raz pierwszy w tym utworze ładnie prowadzi do E7, zmieniając tylko jedną nutę (od G do G #) w t. 3
E7 jest wtórnym dominującym akordem - co oznacza, że jest dominującym akordem innego klawisza. W tym przypadku jest to dominująca A-dur - innymi słowy, jest to „dominująca dominująca”. Służy do wprowadzenia krótkiej zmiany klucza na A-dur.
Inne niekluczowe akordy pojawiają się albo jako wskazówka w nowym centrum klawiszy (np. B7 prowadząca do E-moll), albo w celu zapewnienia nieoczekiwanego kontrastu tonalnego (np. D-moll i A-moll)
| Akord | Dźwięki akordów | Funkcjonować |
|---|---|---|
| D-dur | DF # A | Tonik (domowy) |
| Głównym | AC # E | Dominujący (prowadzący do domu w D-dur) lub tonik A-dur |
| G-dur | GBD | Subdominant |
| E7 | EG # BD | Wtórna dominująca (do A-dur) |
Fernando Sor
Fernando Sor (1778–1839) był hiszpańskim gitarzystą i kompozytorem z Barcelony, który przyczynił się do powstania dużej ilości kompozycji gitarowych w repertuarze gitary klasycznej. Jego dorobek sięga od łatwych studiów nad gitarą klasyczną do trudnych technicznie dzieł, takich jak „Wariacje na temat Mozart ”. Możesz przeczytać więcej o Fernando Sor.
