Snow Burial Biography
Szukasz nowej ciężkiej muzyki, która łaskocze uszy w 2020 roku? Nie szukaj dalej niż 
Z głębi serca Chicago, ciężkiej sceny muzycznej w Illinois, Snow Burial (z nową umową z Prosthetic Records) wydał brutalną, skomplikowaną i dającą cios głową Ostrawę. Został wydany we wrześniu 2019 roku i został wyprodukowany przez Shane Hochstetler. Dziewięciotorowe wydanie eksploruje piękno życia obok horroru życia, jednocześnie wywołując uderzenia głową, hardcorowe tańce i okazjonalne diabelskie rogi wyrzucane w powietrze ...
Nagłówek dziewięciu utworów na Ostrawie jest sprzeczny z zawiłościami wielu warstw albumu. Technicznie nawiązuje do epoki, w której heavy metal był królem, ale pisanie piosenek jest tym, co wyróżnia ten album. Snow Burial tworzy eleganckie piosenki, które są surowe, uczciwe, dopracowane i piękne. Ich mieszanka melodii i agresji generuje dźwięk, który przeczesuje głębiny Zagłady i Sludge i łączy je z wyczuciem rock and rolla, a nawet od czasu do czasu odrobiną shoegaze.
Koalescencyjnym tematem Ostrawy jest dwoistość: porażka i triumf, świętowanie i żałoba, izolacja i rodzina. Album jest ocieniony mrocznymi opowieściami o życiu w tej epoce politycznej. Rezultatem jest fascynująca kolekcja piosenek, które rozbrzmiewają na całym świecie, z równymi częściami żalu i wdzięczności połączonymi w strawne kawałki post-metalowej furii.
Gitarzysta i wokalista Ben Bowman spędził trochę czasu w swoim szalonym harmonogramie jako tata i muzyk, aby odpowiedzieć na niektóre pytania. Sprawdź to… i nie zapomnij dodać rekordu do listy odtwarzania.
Wywiad z Benem Bowmanem z Snow Burial
Justin W Price: Jaki jest obecny skład Snow Burial?
Ben Bowman: Myself (Ben) na gitarach, syntezatorach i wokalu, Nick na basie i wokalu. Brandon na perkusji i wokalu, król Szwecji na próbkach.
JP: Jak poszło wsparcie trasy „Ostrava”?
BB: Poszło całkiem nieźle! W październiku przetoczyliśmy się przez wschodnie wybrzeże i mogliśmy zagrać niesamowite przedstawienia. Najważniejsze wydarzenia to gra z naszymi boosami Irata, Horseburner i Harsh Realm, nawiązywanie nowych przyjaźni w Symptoms w Harrisburgu w stanie Pensylwania oraz narażanie moich kolegów z zespołu na okropne śmieci.
JP: Co sądzisz o Ostrawie? Jak wypada to w porównaniu z twoimi poprzednimi pracami?
BB: Istnieją pewne oczywiste różnice, takie jak nowy basista, zmiany w sprzęcie i dodanie większej liczby instrumentów do nagrań, które naprawdę zmieniają dźwięk. Niektóre nie tak oczywiste zmiany skupiają się bardziej na pisaniu piosenek, edytowaniu i ukrywaniu nieparzystych czasów w chwytliwych riffach. Edycja była ważnym tematem, niezależnie od tego, czy trzeba ograniczyć utwór tylko do tego, co jest konieczne, czy też wyciąć utwory z płyty, która nie wydawała się spójna. Są piosenki, które napisaliśmy, które naprawdę lubimy jako piosenki „Snow Burial”, ale nie nagrały płyty, ponieważ nie pasowały do całego obrazu.
W porównaniu z wcześniejszymi płytami podobnie motywujemy się po prostu tworzeniem muzyki, która nas inspiruje i którą satysfakcjonuje. I piosenki, które skopią tyłek.
JP: Skąd nazwa „Ostrava”?
BB: Podczas gdy byliśmy w trasie z naszymi ziomkami Monolithian w Europie w 2018 roku, nasza furgonetka wybuchła i utknęliśmy w Ostrawie w Czechach przez prawie cały tydzień. W końcu anulowaliśmy mnóstwo koncertów i musieliśmy nawigować po naprawach w języku obcym, podczas gdy wszyscy w domu (około 4500 mil) martwili się o nas. To coś, co może zabić zespół.
My jednak przeżyjemy. Udało mi się jechać 17 godzin prosto przez całą Europę kontynentalną, utknąć w odprawie celnej na 2 godziny, popłynąć promem do Dover, a następnie pojechać jeszcze kilka godzin do Londynu, aby Deserfest był ostatnim pokazem trasy. Po tym doświadczeniu wydawało się słuszne nazwać tę płytę.
JP: Jak często występuje Snow Burial?
BB: Gramy w Chicago kilka razy w roku i koncertujemy jak najwięcej w zespole z domami, dziećmi i karierą poza muzyką. W tym roku mamy zarezerwowanych kilka tras na środkowym zachodzie i pracujemy nad dwiema dłuższymi trasami na lato. Trzymamy kciuki, że znów uderzymy na Wschodnie Wybrzeże i Europę.
JP: Gdzie widzisz Snow Burial w ciągu następnej dekady?
BB: Spala każdą możliwą kalorię, aby nagrywać i koncertować na całym świecie. Wszyscy mieliśmy więcej niż uczciwy udział w muzycznym przestoju w naszym życiu i nie potrzebujemy więcej.
JP: Jakie są twoje muzyczne i liryczne inspiracje? Czy w ich tekstach jest jakaś wiadomość lub motyw przewodni?
BB: Każda płyta jest nieco inna, ale zazwyczaj teksty opisują wykorzystanie i zestawienie piękna i terroru. Piosenka zawiera kilka różnych podejść do omawiania tych tematów, niezależnie od tego, czy są to komentarze polityczne, osobiste historie strat czy bardziej abstrakcyjne interpretacje tych tematów.
Muzycznie zainspirowało nas tak wiele różnych zespołów i gatunków, że ciężko jest narysować proste linie. Przyjmę kształty i wibracje akordów z Deftones, tępe teksty i struktury z Melvins, atmosferę z Cult of Luna ... Jazz jak Coltrane i Dave Brubeck wywarły na mnie duży wpływ. Run The Jewels może cię wiele nauczyć o byciu ciężkim bez żadnych pełnych ładunków. Lista jest prawie nieskończona.
JP: Czy bycie z Chicago wpływa na twoje motywy dźwiękowe lub liryczne?
BB: Oczywiście. W mieście jest mnóstwo niesamowitych ciężkich zespołów i wszyscy inspirują nas w taki czy inny sposób. Wszyscy chodzimy na pokazy Pelikana i kół rosyjskich od ponad 10 lat. Nasi drodzy przyjaciele w Huntsmen i Varaha są wielką inspiracją, jednocześnie tworząc wspaniałą społeczność. Jest co najmniej 20 lokalnych ciężkich zespołów, które uwielbiamy oglądać, a nowe pojawiają się, oferując niesamowite koncerty i świetne muzyczne pomysły. Cholera, nawet nasza nazwa jest inspirowana zimną pustką naszych zim.
Niekompletna lista wspaniałych chicagowskich zespołów, które widzieliśmy lub graliśmy: Electric Hawk, Swan King, Djunah, Immortal Bird, Anatomy of Habit, Zaius, Rezzn, Scientist, Faces of the Bog, Bloodletter, Atlas Moth, Meth., Neckbeard Deathcamp, FACS, War Brides, Meat Wave, Rollo Tomassi, Correctionions House / Mirrors For Psychic Warfare / Sanford Parker, Black Road, Indian, Barren Heir, Bearclaw, Bloodiest, Bloodyminded, Yakuza ...
JP: Jak wygląda proces pisania piosenek w Snow Burial? Czy istnieje główny autor piosenek, czy jest to wspólny wysiłek?
BB: Piosenki zwykle zaczynają się od riffu lub zbioru riffów, które mam, a następnie współpracujemy nad jego strukturą, melodiami wokalnymi, harmoniami itp. Czasami początkowe pomysły są bardziej kompletne, ale nigdy tak naprawdę nie jest to „Oto moja piosenka, chłopaki, zrozumcie do pisania swoich części. ”
JP: Czy są jakieś przyczyny, że Snow Burial rzucił swoją wagę?
BB: Z dumą przyczyniliśmy się do kompilacji, które przyniosły korzyści Planowanemu Rodzicielstwu, graliśmy w Sierra Club i kilka razy maszerowali w Chicago przeciwko Trumpowi i polityce antyimigracyjnej. Zbyt wielu ludzi bezlitośnie wpada w proch, by stać bezczynnie.
Dla żartu
JP: W jakim tańcu jesteś najbardziej utalentowany?
BB: Niezręczny kujon, ale nauka tanga jest całkiem dobra.
JP: Czy ananas należy do pizzy?
BB: Nie jestem tu, żeby pieprzyć twoją mniam. Rozpieść siebie.
JP: Gdybyś mógł napisać list do swojej dziesięcioletniej osoby, co by to powiedział?
BB: Świat stanie się głupszy i bardziej szalony niż można sobie wyobrazić. Ciesz się, że nie masz żadnych obowiązków i bądź dla siebie miły.
JP: Jaki byłby Twój ostatni posiłek, gdybyś był w celi śmierci?
BB: Czy wielki talerz z „kurwa rządem za egzekucję” pochodzi z frytkami lub po prostu chipsami ziemniaczanymi?
JP: Jakie są twoje hobby poza muzyką?
BB: Czteroletni i dwulatek usuwa wolny czas, ale uwielbiam gotować, jeść pyszne posiłki i oglądać filmy. Idealnie wszystko z moją uroczą żoną.
JP: Jakie są twoje pięć najlepszych filmów o bezludnej wyspie?
BB: Big Trouble in Little China, Fear and Loathing in Las Vegas, Anchorman, The Seven Samurai, Princess Mononoke
JP: Dlaczego ludzie powinni poświęcać czas na słuchanie twojej muzyki i chodzenie na twoje programy? Co sprawia, że jesteście inni i wyjątkowi?
BB: Nasza muzyka przyciąga cię do pierwszego słuchania i nagradzania, aby rozdzielić warstwy rytmu i harmonii. Na żywo wkładamy w to każdą uncję energii i pasji. Jeśli kiedykolwiek staniemy się konkurencyjni, próbujemy wysadzić w powietrze każdy inny zespół, z którym gramy. Chcemy „zabić”, aby użyć komiksu.
JP: Czy masz jakieś rady dla młodych muzyków, jak radzić sobie w branży?
BB: Wrzuć gówno na scenę, jakby wybuchł pożar. Nigdy nie płać, aby zagrać w programie lub zapłacić agentowi z góry. Nie przestawaj
JP: Gdzie ludzie mogą kupić twoją muzykę i być na bieżąco z nadchodzącymi programami i wydarzeniami?
BB: Snowburial.bandcamp.com to najlepsze miejsce do kupowania naszej muzyki, a wszystkie nasze daty i szczegóły można znaleźć na snowburial.com.
JP: Czy jest coś jeszcze, co chciałbyś dodać?
BB: Wkrótce będziemy ogłaszać koncerty i trasy koncertowe i nie możemy się doczekać, aż wszyscy będą w drodze. Idź też na lokalne pokazy w barach. Za niewielkie pieniądze zobaczysz niesamowitą muzykę z bliska.
